In mijn Canta gaat flirten zo lekker.
Ik heb het altijd benauwd.
Het is een soort koekblik om je heen, maar ik doe net of ik in een racewagen zit.

Ik kan sinds een paar maanden staan.

Ik ben 52 jaar getrouwd... en ik zoek verkering...

Mijn machines zijn: de niermachine, me Canta, me rollator en mijn stok. Naar de kroeg ga ik niet met een rollator hoor. Er is ook nog zoiets als charme, he?

De Canta is voor mij alles, mijn lopen, mijn voeten, mijn leven nu.

Mijn geest en mijn lichaam zijn sinds mijn MS veel meer met elkaar verbonden, meer één.
Ik heb wel aan rolstoeldansen gedaan, dan moet er eerst flink wat alcohol in.
Mijn vrouw vind dat ik niet kan dansen, maar dat is dus absoluut niet waar.

Mijn linker enkel is helemaal kapot.
Ik vind het zulke gezellige autootjes.
Een stukje spelen op de piccolo...is dat wat?

Kunt u wat harder praten? Ik ben doof.
Na 50 jaar autorijden heb ik mijn rijbewijs weggedaan, ik heb 't niet laten verlengen.
Vroeger zat ik op ballet, maar daar kreeg ik zulke dikke kuiten van, toen ben ik eraf gegaan.

Ik heb al een keer een slipcursus gedaan, in 1966.

Het enige hulpmiddel voor gehandicapten waar je ook _vrolijk_ van wordt!